Autisme bij kinderen en adolescenten

Autisme is een levenslange neurologische ontwikkelingsstoornis die wordt gekenmerkt door moeilijkheden in sociale interactie en communicatie. Het valt onder de paraplu van een "spectrumstoornis", wat betekent dat de kenmerken ervan aanzienlijk kunnen verschillen tussen individuen. Autisme is een complexe aandoening en het zoeken naar een professionele beoordeling is de eerste stap om te leren hoe u uw kind effectief kunt ondersteunen.

Wat is autisme?

Als ouder is het je misschien opgevallen dat je kind informatie anders verwerkt dan zijn leeftijdsgenoten en vroeg je je af of het autisme heeft. Het is nuttig om een formele diagnose te krijgen van een kinder- en jeugdpsychiater die gespecialiseerd is in autisme. Ze kunnen bepalen of uw kind autisme heeft en advies geven over de voortdurende ondersteuning die het mogelijk nodig heeft.

Autisme is een neurologische ontwikkelingsstoornis die gepaard gaat met uitdagingen in sociale communicatie, interactie met anderen en beperkend of repetitief gedrag of interesses.

Het spectrumkarakter van autisme betekent dat de kenmerken sterk kunnen variëren tussen individuen. Het is van cruciaal belang om een uitgebreide beoordeling uit te voeren die de sterke punten en uitdagingen van uw kind onderzoekt om hun specifieke behoeften volledig te begrijpen.

Hoewel veel mensen in de algemene bevolking autistische kenmerken kunnen vertonen, voldoen ze mogelijk niet aan de criteria voor een autisme-diagnose.

In de afgelopen jaren hebben de Verenigde Staten het classificatiesysteem voor autisme herzien en termen als Asperger verwijderd. Het is waarschijnlijk dat het Verenigd Koninkrijk een soortgelijk herzien systeem zal invoeren, aangezien de diagnostische handleiding voor psychiaters (ICD-10) wordt bijgewerkt. Deze veranderingen kunnen verwarrend zijn voor families en individuen.

Tekenen van autisme

Sommige kinderen vertonen vanaf jonge leeftijd duidelijke tekenen van autisme en krijgen de diagnose autismespectrumstoornis (ASS). Voor anderen kunnen de symptomen echter subtiel en moeilijker te identificeren zijn.

Bepaalde kinderen kunnen sterke punten hebben die hen in staat stellen hun problemen met sociale communicatie en interactie te maskeren, waardoor het een uitdaging wordt om een formele diagnose te overwegen. Bij een grondige beoordeling van autisme moet rekening worden gehouden met alle aspecten van het leven van uw kind, zowel thuis als op school, en moet input worden verzameld van verschillende volwassenen die bij hun zorg betrokken zijn. Deze uitgebreide evaluatie helpt clinici de problemen van het kind holistisch te begrijpen en te bepalen of ze voldoen aan de criteria voor een autisme-diagnose.

Het belang van vroege diagnose van autisme

Het verkrijgen van een vroege diagnose van autisme kan een aanzienlijke impact hebben op het kind en zijn familie. Het maakt de implementatie van passende aanpassingen mogelijk om het kind te helpen gedijen in zijn omgeving. Het bevordert ook het begrip van de gedragskenmerken van het kind bij gezinsleden en schoolpersoneel. Autisme is een levenslange aandoening die het hele gezin treft, en een vroege diagnose kan onvervulde behoeften aanpakken en steun bieden aan alle betrokkenen.

Soorten autisme

In het VK gebruiken beoefenaars doorgaans twee classificatiesystemen: de International Classification of Diseases, Tenth Revision (ICD-10) en de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). De DSM-5 heeft een aantal eerdere classificaties geëlimineerd en het is waarschijnlijk dat het VK dit voorbeeld zal volgen.

Vanaf 2018 zijn de erkende subtypes van autisme in het VK:

Autistische spectrumstoornis
Syndroom van Asperger
Pathologische vraagvermijding (PDA)
Desintegratiestoornis bij kinderen
Pervasieve ontwikkelingsstoornis (niet anders gespecificeerd)

De DSM-5 heeft de term "Asperger" verwijderd en gebruikt de term "autismespectrumstoornis" als de gebruikelijke diagnostische term. Verwacht wordt dat het Verenigd Koninkrijk deze terminologie ook zal overnemen.

Syndroom van Asperger

In het vorige classificatiesysteem werd het Asperger-syndroom gediagnosticeerd wanneer individuen autisme-gerelateerde problemen vertoonden zonder significante vertragingen in spraak of cognitieve ontwikkeling.

De DSM-5, de diagnostische handleiding die in de Verenigde Staten wordt gebruikt, heeft echter het Asperger-syndroom als een aparte diagnostische categorie geschrapt. Het wordt nu beschouwd als onderdeel van de bredere autismespectrumstoornis. Hoewel het nog steeds in de ICD-10 staat, de handleiding die door Britse psychiaters wordt gebruikt, bestaat er een algemene consensus dat de term in de toekomst mogelijk zal worden verwijderd.

De veranderende terminologie rond autisme kan verwarrend zijn voor individuen en hun families, wat leidt tot vragen over de impact ervan. Het is belangrijk om te begrijpen dat autisme een overkoepelende term is en wordt beschouwd als een spectrumstoornis, wat betekent dat de ernst van de kenmerken ervan van persoon tot persoon kan verschillen.

Pathologische vraagvermijding

Pathologische vraagvermijding (PDA) is een gedragsprofiel binnen het autismespectrum. Hoewel er enige discussie is over de exacte plaatsing binnen het spectrum, delen personen met PDA veel kenmerken met autisme, waaronder problemen met sociale communicatie, interactie en repetitief of beperkt gedrag.

Kinderen met een PDA ervaren diepe angst wanneer ze worden geconfronteerd met eisen en een verlies van controle in situaties. Hun angst manifesteert zich in verschillende gedragingen, zoals weerstand bieden aan alledaagse eisen, tactieken gebruiken om taken te vermijden, gebrek aan sociaal begrip, last hebben van stemmingswisselingen (bijv. G woede, prikkelbaarheid) en uitstelgedrag.

Geslachtsverschillen

Onderzoek heeft licht geworpen op de prevalentie van autisme bij meisjes in vergelijking met jongens. De resultaten liepen uiteen, variërend van jongens die twee keer zoveel kans hadden tot tien keer zoveel kans om de diagnose autisme te krijgen.

Historisch gezien werd aangenomen dat autisme alleen jongens treft. Het wordt nu echter erkend dat autisme niet discrimineert op basis van geslacht. Hoewel meisjes sociaal vaardiger zijn en in staat zijn om hun problemen te maskeren, kunnen ze nog steeds symptomen van autisme vertonen. Enkele verschillen tussen autistische meisjes en jongens zijn:

Autistische meisjes zijn over het algemeen minder agressief en komen minder vaak in de problemen, waardoor het moeilijker wordt om ze als autistisch te identificeren.
Autistische meisjes vinden het misschien makkelijker om non-verbale sociale signalen te begrijpen.
Autistische meisjes zijn vatbaarder voor angst of depressie.
Autistische meisjes kunnen integreren in sociale groepen, vaak doordat andere meisjes een mentorrol op zich nemen en hen betrekken bij vriendschappen.
Autistische meisjes kunnen een gerichte interesse ontwikkelen in onderwerpen die als meer sociaal aanvaardbaar worden beschouwd, terwijl jongens aangetrokken kunnen worden tot "geeky" onderwerpen zoals computerspelletjes of vliegtuigen.

Het is essentieel om een arts te vinden die de complexiteit van autisme begrijpt en zich ervan bewust is dat de symptomen per geslacht kunnen verschillen om een nauwkeurige diagnose voor uw dochter te garanderen.

Tekenen van autisme bij kinderen

Hoewel de presentatie van autismesymptomen aanzienlijk kan verschillen tussen kinderen, zijn er gemeenschappelijke kenmerken die alle autistische kinderen vertonen. Deze kenmerken worden vaak aangeduid als de Autisme Spectrum Stoornis Triad of Impairments.

In de afgelopen jaren zijn de diagnostische criteria voor autisme teruggebracht tot twee domeinen: sociale communicatie en beperkende gedragspatronen, interesses en activiteiten.

De belangrijkste kenmerken van autisme zijn moeilijkheden bij het onderhouden van vriendschappen, het werken met anderen en het omgaan met sociale situaties. Autistische kinderen kunnen verschillende relaties hebben in vergelijking met hun leeftijdsgenoten, wat niet ongebruikelijk is.

De triade van stoornissen bestaat uit het volgende:

Sociale communicatieproblemen: Autistische personen kunnen moeite hebben om lichaamstaal, metaforen, sarcasme en sociale interacties te begrijpen en te interpreteren. Uitdagingen bij het onderhouden van oogcontact en het verwerken van verbale communicatie komen ook vaak voor.
Sociale interactie-uitdagingen: Autistische personen kunnen beperkte gezichtsuitdrukkingen, vertraagde of gestoorde spraak, onthechting in groepssituaties, een gebrek aan empathie voor de emoties van anderen, moeite met het begrijpen van hun eigen emoties en een gebrek aan bewustzijn van persoonlijke ruimte vertonen. Ze kunnen ook weinig interesse tonen in het spelen met andere kinderen of angst ervaren wanneer ze proberen met hen te spelen.

Sociale verbeeldingskracht en flexibiliteit: Autistische personen kunnen verstoringen van routines zeer uitdagend en verontrustend vinden. Moeilijkheden bij het managen van veranderingen en een voorkeur voor routine komen vaak voor.

Het is belangrijk om te onthouden dat de manier waarop deze symptomen van autisme worden gepresenteerd sterk kan variëren tussen kinderen. Het zoeken naar een professionele evaluatie is cruciaal voor een nauwkeurige diagnose en passende ondersteuning.

Repetitief en beperkt gedrag, interesses en activiteiten zijn algemene kenmerken van autismespectrumstoornis (ASS). Dit gedrag dient verschillende doelen om mensen met ASS te helpen navigeren door de onzekere en overweldigende wereld:

Orde en betrouwbaarheid scheppen in een chaotische wereld: Deelnemen aan repetitief gedrag en vasthouden aan strikte routines geeft mensen met ASS een gevoel van structuur en voorspelbaarheid.
Zorgen voor ontspanning: Herhaaldelijk gedrag kan mensen met ASS helpen ontspannen en tot rust te komen, en dient als een kalmerend mechanisme in overweldigende situaties.
Het reguleren van zintuiglijke input: Deelnemen aan repetitief gedrag of focussen op specifieke interesses stelt personen met ASS in staat om hun zintuiglijke ervaringen te beheersen en te moduleren, hetzij door bepaalde prikkels te zoeken of te vermijden.

Voorbeelden van repetitieve gedragingen en interesses bij personen met ASS zijn:

Repetitieve bewegingen met voorwerpen of lichaamsdelen, zoals armbewegingen, wiegen, ronddraaien of hoofdbonken.
Stimmen, wat repetitieve activiteiten inhoudt die de zintuigen aanspreken, zoals het aanraken of voelen van bepaalde texturen.
Speelgoed op een rij zetten of voorwerpen op een specifieke manier rangschikken.
Moeite met veranderingen in routines en aandringen op gelijkheid.

Naast repetitief gedrag ontwikkelen personen met ASS vaak gefixeerde interesses, waarbij ze intens gefocust raken op een bepaald onderwerp of onderwerp. Ze kunnen uitgebreide kennis vergaren over hun interesses, verwante voorwerpen bij zich hebben en moeite hebben met het aangaan van gesprekken die niets met hun interesses te maken hebben.

Zintuiglijke gevoeligheden komen ook vaak voor bij mensen met ASS. Ze kunnen overgevoelig of ondergevoelig zijn voor bepaalde zintuiglijke prikkels, zoals licht, geluiden, geuren, smaken of texturen. Zintuiglijke gevoeligheden kunnen hun dagelijks leven aanzienlijk beïnvloeden en kunnen ongemak of angst veroorzaken.

Het verkrijgen van een formele diagnose voor uw kind met autisme kan gunstig zijn voor het begrijpen van hun uitdagingen en het bieden van passende ondersteuning. Enkele redenen om een diagnose te stellen zijn:

De uitdagingen van uw kind begrijpen: Een diagnose helpt verklaren waarom bepaalde dingen een uitdaging kunnen zijn voor uw kind en biedt een raamwerk voor het begrijpen van hun unieke behoeften.
Toegang tot passende ondersteuning: Een diagnose zorgt ervoor dat uw kind de nodige ondersteuning en aanpassingen krijgt die zijn afgestemd op hun specifieke behoeften. Het opent deuren naar therapieën en interventies die hun ontwikkeling en welzijn kunnen verbeteren.
Het identificeren van gelijktijdig voorkomende aandoeningen: Een diagnose kan helpen bij het opsporen van andere aandoeningen, zoals depressie of ADHD, die samen met autisme kunnen voorkomen. Het aanpakken van deze aandoeningen kan bijdragen aan een meer alomvattende behandelaanpak.

Het ondersteunen van een autistisch kind omvat verschillende interventies en therapieën. Enkele opties zijn:

Cognitieve gedragstherapie (CBT): Deze therapie richt zich op het aanpakken en wijzigen van problematische gedachten, emoties en gedragingen.
Gezinstherapie: Door het hele gezin bij therapie te betrekken, kunnen de communicatie, het begrip en de copingstrategieën worden verbeterd.
Sociale vaardigheidstraining: Het aanleren en oefenen van sociale vaardigheden kan het vermogen van een autistisch kind om effectief met anderen om te gaan en te communiceren verbeteren.
Training van communicatieve vaardigheden: gerichte interventies kunnen helpen bij het ontwikkelen en verbeteren van spraak- en taalvaardigheden.
Spraak- en taaltherapie: Therapeuten kunnen met kinderen werken om hun communicatieve vaardigheden te verbeteren, waaronder spraak, taalbegrip en non-verbale communicatie.
Ergotherapie: Ergotherapeuten helpen individuen bij het ontwikkelen van vaardigheden voor het dagelijks leven, fijne motoriek, sensorische integratie en zelfregulering.
Onderwijsondersteuning: Samenwerken met scholen om passende aanpassingen en aanpassingen te implementeren om het leren van het kind en de sociale integratie te ondersteunen.

Ondersteuning zoeken als ouder of voogd van een autistisch kind is essentieel. Het kan begeleiding, strategieën en emotionele steun bieden om de uitdagingen van het opvoeden van een kind met autisme het hoofd te bieden. Ondersteuningsopties kunnen bestaan uit het raadplegen van opvoedingsdeskundigen, therapeuten of deelname aan steungroepen om in contact te komen met andere gezinnen die met soortgelijke ervaringen te maken hebben.

Vergeet niet dat elk kind en gezin uniek is en dat het vinden van de juiste combinatie van ondersteuning en interventies wat vallen en opstaan kan vergen. Door nauw samen te werken met professionals kan de ondersteuning worden afgestemd op de specifieke behoeften van uw kind en kan het algemene welzijn van uw kind worden verbeterd.