خودآزاری در کودکان و نوجوانان
پی بردن به اینکه فرزند یا نوجوان شما عمداً به خود آسیب می رساند، وضعیتی فوق العاده ناراحت کننده برای هر والدینی است. همیشه روشن نیست که چگونه می توان در این زمان چالش برانگیز به آنها کمک کرد. ما مشکلاتی را که ممکن است با آن روبرو باشید درک می کنیم، و ما اینجا هستیم تا پشتیبانی و کمک ارائه دهیم.
درک خودآزاری
خودآزاری به رفتارهای عمدی که باعث آسیب به خود می شود، اشاره دارد که می تواند شامل خود مسموم کردن یا خودآزاری باشد. در حالی که خودآزاری به خودی خود یک تشخیص نیست، اما اغلب نشان دهنده یک وضعیت سلامت روانی است که نیاز به شناسایی و درمان دارد. خودآزاری رایج ترین شکل خودآزاری است.
در سالهای اخیر، آگاهی از میزان خودآزاری در بین کودکان و نوجوانان افزایش یافته است. به طرز تکان دهنده ای، حتی کودکان 3 یا 4 ساله نیز به عنوان عمداً به خود آسیب می زنند، ثبت شده است، اگرچه اوج سن شروع خودآزاری در سال های نوجوانی است.
علائم خودآزاری در کودکان و نوجوانان
والدین اغلب به صورت ناخواسته متوجه خودآزاری فرزندشان می‌شوند، مانند دیدن جای زخم یا سایر شواهد دال بر آسیب یا مطلع شدن از سوی معلم. کودکان معمولاً به دلیل ترس از تنبیه، سوء تفاهم یا ایجاد ناراحتی تصمیم می‌گیرند که خودآزاری خود را برای والدین خود فاش نکنند.
اشکال مختلفی از خودآزاری وجود دارد، و مهم است که همه آنها را به یک اندازه جدی بگیرید. این غیر معمول نیست که یک کودک یا نوجوان بین اشکال مختلف خودآزاری جابجا شود یا شدت آسیب در طول زمان تشدید شود.
انواع خودآزاری عبارتند از:
- برش
- مسمومیت (مثل g ، مصرف بیش از حد داروهای مسکن)
- سوختن
- کبودی (مثل g کوبیدن سر یا مشت زدن به اشیاء)
- خراشیدن
- کشیدن مو
- گاز گرفتن
خطرات جسمی قابل توجهی در ارتباط با آسیب رساندن به خود وجود دارد، مانند عفونت، آسیب عضلانی یا رباط، اسکار طولانی مدت، و آسیب احتمالی اندام در صورت دخالت مواد مخدر یا الکل. در برخی موارد، خودآزاری می‌تواند منجر به مرگ تصادفی، حتی اگر ناخواسته باشد.
علل خودآزاری
برخلاف تصور رایج، خودآزاری به ندرت یک فریاد برای کمک یا رفتار جلب توجه است. در عوض، اغلب نشان‌دهنده ایجاد یک وضعیت سلامت روانی اساسی است.
برخی از دلایلی که کودکان و نوجوانان ممکن است درگیر خودآزاری باشند عبارتند از:
- تنظیم عاطفی: خودآزاری می‌تواند راهی برای مدیریت احساسات شدید افراد باشد، به خصوص اگر برای بیان یا شناسایی احساسات خود تلاش کنند. بسیاری گزارش می دهند که پس از دوره های آسیب رساندن به خود، احساس آرامش و رهایی را تجربه می کنند.
- تغییرات هورمونی: آسیب به خود می تواند تحت تأثیر تغییرات هورمونی که در دوران بلوغ رخ می دهد، باشد. تحقیقات نقش هورمون ها را در ایجاد اختلالات رایج سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب بررسی کرده است. در حالی که بعید است تغییرات هورمونی به تنهایی دلیل آسیب به خود باشد، اما ممکن است حساسیت را افزایش دهد.
- عوامل دیگر: قلدری، فشار تحصیلی یا ورزشی، سوء استفاده یا ضربه روحی، غم و اندوه و سوگ، شرایط سلامت روان (مانند. g ، افسردگی، اضطراب، پرخوری عصبی) و مشکلات در روابط مدرسه یا خانه می تواند به خودآزاری کمک کند.
خودآزاری و رسانه های اجتماعی
نقش رسانه های اجتماعی در شیوع خودآزاری در سال های اخیر به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است. ماهیت فراگیر رسانه‌های اجتماعی و مقایسه‌های مداوم آن می‌تواند به ناخشنودی و نارضایتی کودکان و نوجوانان کمک کند. گزارش ها حاکی از آن است که تعداد کودکان ناراضی از ظاهر خود پس از ظهور رسانه های اجتماعی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض محتوایی در رسانه های اجتماعی که خودآزاری را به عنوان پاسخی به استرس تشویق یا عادی می کند، یک نگرانی است.
در جستجوی کمک و درمان برای خودآزاری
کشف این که کودک یا نوجوان شما به خود آسیب می زند می تواند باعث شود که در مورد کارهای بعدی مطمئن نباشید. این امری عادی و طبیعی است که در چنین شرایطی احساس وحشت کنید.
ما قویاً توصیه می کنیم در اسرع وقت به دنبال کمک حرفه ای و پشتیبانی متخصص برای کودک یا نوجوان خود باشید. دسترسی به مراقبت های با کیفیت بالا در مراحل اولیه اغلب آسان تر است و نشان داده شده است که از وخامت وضعیت آنها جلوگیری می کند. کودکانی که در لیست انتظار برای درمان قرار می گیرند اغلب علائم بدتر را تجربه می کنند.
ارزیابی
یک گام اساسی برای خانواده ها، جستجوی یک ارزیابی جامع توسط روانپزشک کودک و نوجوان است. این ارزیابی به شناسایی هر گونه بیماری زمینه ای سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی کمک می کند. کودکان و نوجوانانی که به خود آسیب می رسانند به احتمال زیاد دارای مشکلات اساسی هستند که از ارزیابی توسط یک پزشک با تجربه در شرایط پیچیده سلامت روان سود می برد.
روان درمانی
شواهد قوی وجود دارد که از اثربخشی درمان های مختلف، از جمله رفتار درمانی دیالکتیکی برای نوجوانان (DBT-A)، درمان شناختی رفتاری (CBT) و درمان مبتنی بر ذهنیت برای نوجوانان (MBT-A) در کاهش خطر حمایت می کند. از خودآزاری مداوم
پشتیبانی والدین
حمایت والدین می‌تواند در آموزش به والدین بسیار ارزشمند باشد که چگونه با موقعیت‌های سخت کنار بیایند به گونه‌ای که از پیشرفت فرزندشان حمایت کند. فضای امنی را برای والدین فراهم می کند تا تجربیات و ناامیدی های خود را با یک متخصص رفتار کودک در میان بگذارند. بحث صداقت در مورد آسیب به خود با خانواده و دوستان می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا ممکن است تکان دهنده باشد و والدین هنوز احساس نمی کنند که آماده به اشتراک گذاشتن آن هستند.
اگر فکر می کنید خانواده شما به صورت جداگانه یا به صورت واحد از حمایت بهره مند می شوند، لطفاً با شماره 0333 3390115 تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید، خودآزاری باید جدی گرفته شود، و جستجوی کمک متخصص برای رفاه و بهبودی کودک یا نوجوان شما بسیار مهم است.