فوبیای دوران کودکی

 ترس زمانی به فوبی تبدیل می‌شود که بیش از حد باشد، در پاسخ به خطرات و تأثیرات خیالی بر زندگی کودک ایجاد می‌شود.

فوبیا چیست؟

فوبیا ترس مداوم، بیش از حد و غیر منطقی از یک شی یا موقعیت است. تصور می شود 5 درصد از کودکان و 16 درصد از نوجوانان در بریتانیا فوبیا دارند.

برای کودکان بسیار طبیعی است که از چیزهای خاصی ترس داشته باشند - این یک مرحله طبیعی از رشد است. کودکان ممکن است از تاریکی، از سگ یا رفتن به پزشک بترسند. این ترس ها همگی بخشی از نحوه شروع درک جهان هستند و اغلب در طول زمان ناپدید می شوند.

ترس‌ها با ترس‌های روزمره متفاوت هستند، زیرا معمولاً با بزرگ‌تر شدن کودکان شدیدتر می‌شوند. کودکان و نوجوانان مبتلا به فوبیا اغلب نسبت به ترس های خود احساس شرمندگی می کنند و سعی می کنند آنها را از دیگران، به ویژه گروه همسالان خود پنهان کنند، زیرا نگران هستند، آنها را بیش از حد واکنش نشان می دهند.

داشتن فوبیا می تواند تأثیر بسیار واقعی بر کیفیت زندگی شما داشته باشد، به خصوص اگر فوبیای شما چیزی باشد که در زندگی روزمره وجود دارد. اگر نوجوان شما از تاریکی می ترسد، رفتن به خواب بسیار دشوار خواهد بود. داشتن فوبیا از سگ ها می تواند رفتن به پارک یا خانه دوست را به یک کار غیرممکن تبدیل کند.

علائم فوبیا چیست؟

در حالی که همه ما چیزها یا موقعیت هایی داریم که دوست نداریم و به طور مثبت سعی می کنیم از آنها اجتناب کنیم (عنکبوت ها و مارها شایع ترین آنها هستند)، کسانی که فوبیا دارند واکنش بسیار شدیدی دارند که به سادگی نمی توانند آن را کنترل کنند.

علائم فوبیا عبارتند از:

  • افزایش ضربان قلب
  • عرق کردن
  • لرزش
  • تنگی نفس
  • احساس خفگی
  • ناراحتی معده
  • احساس سرگیجه یا غش
  • ترس از مردن
  • بی حسی
  • فرار از موقعیت
  • چسبیدن به بزرگسال
  • گریه یا عصبانیت

چرا برخی از کودکان دچار فوبیا می شوند؟

تصور می‌شود که فوبیا به دلایل ژنتیکی و محیطی (طبیعت و پرورش) ایجاد می‌شود.

ما به سختی می‌توانیم از چیزهای خاصی بترسیم - این واکنش به‌عنوان تکنیکی برای بقا ایجاد شد که انسان‌های اولیه برای کاهش کنجکاوی طبیعی خود و ایمن نگه داشتن آنها از آن استفاده می‌کردند. ما به طور کامل دلایل ژنتیکی پشت فوبیا را نمی دانیم، اما تحقیقات نشان داده است که این فوبیا اغلب در خانواده ها وجود دارد.

فوبیاها به دلایل مختلفی به وجود می آیند، اما تجربه بد در سال های اولیه می تواند الگویی از افکار را ایجاد کند که منجر به ترس شدید از یک موقعیت می شود - به عنوان مثال اگر کودک شما پس از تزریق بیمار شود، ممکن است دچار ترس مداوم از یک موقعیت شود. تزریق، که می تواند در طول زمان بدتر شود.

کودکان همچنین ممکن است "یاد بگیرند" که فوبیا داشته باشند - به عنوان مثال اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده از عنکبوت می ترسد و کودک با دیدن عنکبوت شاهد فریاد زدن آنها باشد، ممکن است این ترس نیز در آنها ایجاد شود.

 

چگونه می توانم به فرزندم با فوبیا کمک کنم؟

به عنوان اولین گام، فرزند شما ممکن است از ارزیابی با روانپزشک - یک دکتر با تخصص در سلامت روان - بهره مند شود. نه تنها با این ارزیابی به علائم اضطرابی که فرزندتان تجربه می‌کند نگاه کنید، بلکه به بررسی اینکه آیا عوامل یا شرایط زمینه‌ای دیگری وجود دارد که برای یافتن مؤثرترین درمان باید در نظر گرفته شود، نگاه کنید.

CBT و سایر درمان‌های گفتاری می‌تواند برای کودکان و نوجوانان مبتلا به فوبیا در پرداختن به الگوهای فکری آنها و کمک به آنها در تدوین مکانیسم‌های مقابله سالم‌تر مفید باشد.

تکنیک‌های درجه‌بندی مواجهه می‌تواند برای کمک به غلبه بر ترسی که ممکن است در یک کودک یا نوجوان داشته باشد بسیار مفید باشد، اما باید به دقت توسط یک متخصص اجرا شود، زیرا اگر اشتباه انجام شود می‌تواند وضعیت را بسیار بدتر کند و به توانایی کودک آسیب برساند. اعتماد

 

با یک متخصص واجد شرایط صحبت کنید

یک تماس رایگان و محرمانه می تواند به سرعت شما را در مسیر به دست آوردن مجدد کنترل قرار دهد. همه تماس ها توسط یک دستیار روانشناس آموزش دیده پاسخ داده می شود که قبل از پیشنهاد مناسب ترین درمان، گوش می دهد و سؤال می کند.